آموخته ام که خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید. پس دلیلی ندارد که من بیندیشم می توانم همه چیز را در یک روز به دست بیاورم
آموخته ام که راه رفتن کنار پدرم در یک شب تابستانی در کودکی، شگفت انگیزترین چیز در بزرگسالی است
آموخته ام که زندگی مثل یک دستمال لوله ای است، هر چه به انتهایش نزدیکتر می شویم سریعتر حرکت می کند
آموخته ام که پول شخصیت نمی خرد
آموخته ام که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگی را تماشایی می کند
آموخته ام که چشم پوشی از حقایق، آنها را تغییر نمی دهد
آموخته ام که این ایمان وعشق الهی است که زخمها را شفا می دهد نه زمان
آموخته ام که وقتی با کسی روبرو می شویم انتظار لبخندی جدی از سوی ما را دارد
آموخته ام که هیچ کس کامل نیست همانگونه که من کامل نیستم
آموخته ام که زندگی دشوار است، اما من از او سخت ترم
آموخته ام که فرصتها هیچ گاه از بین نمی روند، بلکه شخص دیگری
فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد
آموخته ام که تنها گذشت می تواند به دوستی عمق و معنا ببخشد
آموخته ام که لبخند ارزانترین راهی است که می شود با آن، نگاه را وسعت داد
آموخته ام که نمی توانم احساسم را انتخاب کنم، اما می توانم نحوه برخورد با آنرا انتخاب کنم
آموخته ام که بهترین موقعیت برای نصیحت تنها یک زمان است؛ و آن وقتی ست که از شما خواسته شود.
آموخته ام که تنها با بخشیدن دیگران می توانم به آرامش روحی برسم .
آموخته ام که نفرت آئینه دل را سیاه می کند همانگونه که محبت به آن جلا می بخشد.
آموخته ام که هیچ کس مثل من فکر نمی کند اما من می توانم به افکار دیگران احترام بگذارم .
آموخته ام زندگی سناریویی ست که من می توانم با ایفای ماهرانه و زیبای نقش خود اثری باشکوه وماندگاراز خود در ذهن زمان باقی بگذارم.
آموخته ام که دوستان واقعی جواهراتی هستند که به دست آوردنشان راحت اما نگهداشتنشان سخت است.
آموخته ام که ثروتمند آن کسی نیست که مال بسیار دارد بلکه آن کسی ست که به کمترین ها قانع و خشنود است.
آموخته ام که زندگی را از طبیعت یاد بگیرم ؛ چون بید متواضع باشم؛ چون سرو راست قامت، چون صنوبر صبور؛ چون بلوط مقاوم، چون رود روان، چون خورشید با سخاوت، چون ابر باکرامت، چون کوه استوار، چون اقیانوس آرام و چون مهتاب روشنی بخش باشم.
وبلاخره آموخته ام معنی زندگی و امید به آینده در جلوه های دنیائی آن نیست بلکه به شکوه انتظاری ست که قلبم را تسخیرکرده.
سختی زمستان زندگی ُ بهار خود را در پیش دارد
قیام وحدت
تحت راهبری یگانه نجات دهنده ی آدمیان آقا پروفسور ابراهیم میرزایی
لطفآ بیشر توضیح بدید
ممنون
درود
یه چیزی میگم ظاهرش طنزه ولی بهش فکر کن ببین واقعا طنزه
اینهای که نوشتی واقعا آموخته ای یا از روی یه سایت رازهای موفقیت کپی پیست کردی
می خوام به عنوان کسی که همه زندگیشو از خودش و شکستهاش یاد گرفته یه چیزی بهت بگم
ما فقط چیزی رو می آموزیم که لا اقل صد بار تجربه اش کرده باشیم چون آموزش فرایندیست که مطلبی رو از لپ چپ مغز در اثر تکرار زیاد به قسمت میانی و روزمره مغز منتقل می کنه
پس گلم هرچند ۹۹٪ ملت ایران -طبق آمار من نمی گم-روزانه زیر سی ثانیه مطالعه می کنن ولی به احترام اون یک در صد هر چیزی رو ننویس
سلام دوست عزیز
شاید جواب تو بله باشه شاید خیلی از انسانها خیلی چیزارو در مدت کی بیاموزند نیازی نیست که هی تکرار کنی کافیه یکم در موردش خوب فکر کنی این کافیه چون نباید حتما همه چیز برای تو تکرار بشه تا همیشه در ذهنت بمونه انقدر در جامعه و دور و اطرافت اتفاق میفته که مطمئن باش همیشه جلوی چشمات قرار میگیرن