باور کن

باورکن  صدامو باور کن    صدایی که تلخ و خسته ست     

باورکن  قلبمو باورکن    قلبی که کوهه اما شکسته ست

باورکن  دستامو باورکن    که ساقهء نوازشه

باورکن  چشم منو باورکن    که یک قصیدهء خواهشه  

وسوسهء عاشق شدن    التهاب لحظه هامه

حسرت فریاد کردن    اسم کسی با صدامه

اسم تو هر اسمی که هست    مثل غزل چه عاشقانه ست

پر وسوسه  مثل سفر    مثل غربت صادقانه ست

باورکن  اسممو باورکن    من فصل بارون برگم

مطرود باغ و گل و شبنم    درختم  درخت خشکی تو دست تگرگم

باورکن  همیشه باورکن    که من به عشق صادقم

باورکن  حرف منو باورکن    که من همیشه عاشقم