همه شما حتما این شعر را شندیده یا در جایی خوانده اید:

 آن کس که بداند و بداند که بداند              اسب شرف از گنبد گردون بجهاند

 آن کس که بداند و نداند که بداند              بیدار کنیدش که بسی خفته نماند

آن کس که نداند و بداند که نداند               لنگان خرک خویش به منزل برساند

آن کس که نداند و نداند که نداند               در جهل مرکب ابدالدهر بماند

شاعر: ابن یمین 

اما در دنیای امروز و در اطراف ما در بیشتر اوقات وضع جور دیگری است:

آنکس که بداند و بداند که بداند                   باید برود غازبه کنجی بچراند

آنکس که بداند و نداند که بداند                   بهتر برود خویش به گوری بتپاند

آنکس که نداند و بداند که نداند                   با پارتی و پول خر خویش براند

آنکس که نداند و نداند که نداند                   بر پست ریاست ابدالدهر بماند

 شاعر : استادعالی پیام (هالو