رفیق سفر
دلا رفیق سفر بخت نیک خواهد و بس نسیم روضهء شیراز پیک راهت بس
دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس
هوای مسکن مألوف و عهد یار قدیم ز رهروان سفر کرده عذر خواهد بس
گر کمین بگشاید غمی ز گوشهء دل حریم درگه پیر مغان پناهت بس
به صدر مصطبه بنشین و ساغری می نوش که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس
زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن صراحیی می لعل و بتی چو ماهت بس
فلک به مردم نادان دهد زمام مراد تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس
به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ دعای نیمه شب و درس صبحگاهت بس
به منت دگران خو مکن که در دو جهان رضای ایزد و انعام پادشاهت بس
اگر برای انجام کاری فال گرفتی زیاده مخواه و به آنچه خدا برایت مقدر کرده است راضی باش چون زیاده خواهی کارهارا برایت مشکل می کند . دعا و نذر کن و فقط از خدا بخواه تا به آنچه می خواهی برسی و منت هرکس را بر هر کاری نکش فقط امیدت به خدا باشد. |